Silaha Yeminliydim

Jenerikte bir Kerkük türküsü.. “Güler oynarım yanar ağlarım // Güler oynarım oy oy bahtı karayım // Evin önünde kabrimi kazın // O yarin adın(ı) taşına yazın.” Adanada bir kasaba.. İlkokul öğrencisi Hasan o gün okula gidememiş.  Tarlada, anne ve babasına yardım etmek zorunda. Sınıf arkadaşı Zeynep.. Hasan, sonraları mahpushanede Sami’ye “Bir yaşlı teyzesi vardı, sonra o da..” diyor. Birbirlerini çocukluk sevgisi ile seviyorlar. Zeynep, öğretmen, Hasan ise subay olmak istiyor. Tarlada olduğu gün yaşayacakları, okul yaşamını tümüyle bitirecektir. Yemek için çalışmaya ara verdiklerinde, annesi Ekmeği evde unutmuşum. Hadi bir koşu al da gel. Bacına da bak, dediğim işleri yapmış mı? diyerek onu eve gönderir. Eve yaklaşırken kız kardeşinin çığlıklarını duyarız. Sonrası korkulu bir düş gibi. Komşuları Ali ve Kadirin babası, küçük kıza saldırmış. Hasan, duvardaki tüfeği kapıp.. Ağır Cezada yargılanmasının sonucu Yaşının küçüklüğü nazarı itibara alınarak 4 yıl müddetle ıslahhaneye konmasına, 4 yılın hitamında 8 yıl hapsine karar verildi. Yıllar sonra.. Zeynep aynı kasabada ilkokul öğretmenliği yapıyor.  Mektuplarında ve ziyaretlerinde hep Hasan’a olan sevgisi var ; “Seni göreceğim geldi. Çıkınca çalışacaksın, yeni bir hayata başlayacaksın.”  Delikanlının özgür olmasına yalnızca üç ay kala.. Kadir ve Ali, ama daha çok Kadir, babalarının öcünü alamamış olmaktan rahatsızdır. Karısının ve “mektep medrese görmüş” kardeşinin konuşmaları yeterli olmaz. Duraksaması nedeniyle Öz kardeşim olduğundan şüphe edesim geliyor diye baskı yaptığı Ali’yle Hasanın annesini, babasını ve kız kardeşini öldürürler. “İkimizden biri suçu üzerine alır da öteki serbest kalırsa kurtulma çareleri artar.” Kadir suçu üstlenip sonraki günlerde bir yolunu bulup kaçıyor. Hapishane Hasana dar gelmeye başlamıştır. Savcılık emri ile trenle Sivasa gönderilirken.. Dayısı Yakup, olanları Zeynep’e tek sözcükle anlatıyor ; “Kaçmış.” [Kelepçelerini kestiği sahnede unutulmaz ‘Dragnet’ (1947 / 1953) (Rozsa / Schumann) melodisi var.] Sonraki bir gün kasabaya gelişini de öyle ; “Geldi.” Yaptıklarına bin pişman olan Ali’nin söyledikleri durumun özeti gibi ; “Ne iş be, biz onu arıyoruz o bizi, Jandarma hepimizi. Bakalım bu işin sonu ne olacak?” Zeynep, Hasan’ı durdurmaya çalışır ama başaramaz. Ali ve Kadirin ölümüyle sonuçlanan çatışmadan sonra, sevdiğini kim bilir kaç yıl daha bekleyecek olan genç öğretmenin söyledikleri Neredeyse jandarmalar gelir. İyi mi oldu?  Bu dünyada yaşamak varken dövüşmek niye?  Birbirlerine sarılmışken Ahmet Sezgin’in sesinden.. “Ölüm ardıma düşüp de yorulma // Var git ölüm bir gün (bir zamanda) yine gel // Akıbet alırsın komazsın bizi (beni) // Var git ölüm bir gün (bir zamanda) yine gel.”