Altın Kafes

İnsan olarak nereye gidersek gidelim yasadışı olduğumuz bir yer olamaz!” Ödüllü görüntü yönetmeni Diego Quemada-Diaz’ın yüzlerce göçmenin anlattıklarından hareketle çekilmiş bu ilk uzun metrajlı çalışması, izleyiciyi gerçekçi ve bir o kadar da şiirsel bir yolculuğa çıkartıyor. Guatemala’nın gecekondu bölgesinden üç genç daha iyi bir hayat hayaliyle Amerika’ya gitmeyi kafaya koyuyor. Meksika’dan geçerken, Chiapas bölgesinden tek kelime İspanyolca bilmeyen Kızılderili Chauk da onlara katılıyor. Yük trenlerinde gizlenerek, demiryollarında yürüyerek ilerleyen gençler bir süre sonra gerçeğin acı yüzüyle karşılaşıyor.“İzleyici olarak, Juan ve Chauk ile beraber müthiş bir duygusal maceraya atılıyoruz; bu yolda bizi, insanları birbirinden ayıran, ulusları bir bıçak gibi bölen sınırları sorguluyoruz. Benim tek hayalim bu sınırların yok olması. Ancak ve ancak bu dediğim gerçekleşirse insanlık başka bir trenin yolcusu olabilir. O trenin nereye gittiğinin de zerre kadar önemi olmaz. Bu trende başka engeller çıksa da, o andan sonra varoluşa saygıyla yaklaşabilir, tüm ulusları, ırkları, sınıfları ve inançları aşan bir bilinç geliştirebiliriz.” –Diego Quemada-Diaz