Sibel

Genel olarak filmi beğendiğimi söyleyebilirim. Sibel ve tüm yerel halkı dar ve cahil kafalarının içerisine sıkışmış kalmış olarak görüyoruz. Sanat sineması olan ve daha çok insan ilişkileri üzerinden ilerleyen bu filmi birkaç detay dışında gayet gerçekçi buldum. Maalesef sadece bir yer değil tüm kırsal bölgelerde cahillik had safhada. Bu eğitimsizlik Türk milletine reva görülmemelidir. Okula giden kızların tek hayali, hayatta tutundukları veya tutunacak oldukları tek dal evlilik olmamalıdır. Zaten filmde okuyanın okumayandan bir farkı yoktu, jandarma geliyordu senin namusun, köyün namusu diyerek namustan dem vuruyordu. Babası kızının sakat olduğunu söylerken biz aslındaki kız dışındakilerin ne kadar sakat olduğunu objektif açıdan görebiliyorduk. Okuyan olsan, okumayandan daha aşağıda kalırsın. Filmdeki tüm karakterlerde sadece başkalarını anlatarak kendi hayatlarına devam edebiliyorlardı. Herkes köydeki 50 kişinin esareti ve gözlemi altındaydı. Yaptıklarını, yapacaklarını, düşündüklerini, hissettiklerini buna göre hissetmek zorundasın hissiyatını ve köylü adaletini güzel yansıtıyordu. Bu arada Kuşköy, Giresun ilinin Çanakçı ilçesine bağlı bir köydür. Halkın kullandığı ıslık yoluyla iletişim yöntemi kuş dili, 2017'de UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi'ne girmiştir. Puanım: 7.5