Hayvan (II)

Vasatın üzerine çıkamayan bir film. DNA ve gen temelli filmlerin konularını her zaman etkiliyeci bulurum ancak artık bu tarz filmler piyasada fazla bulunur oldu. Bunun için artık salt DNA, genetik mevzuları yetmiyor. Filmde ekstra bir şeyler olmalı ki, film kendini piyasa içinde yükseltebilsin.
 
Bu filmde ekstra bir şey yoktu. Klasik bilim-kurgu senaryosu. Ve seçilen konu çok basit \"öfke ve şiddetin kontrolü\". Artık öfkeyi kontol etmek  gibi basit mevzulardan kendini sıyırması lazım filmlerin. Genler üzerinden çok daha fantastik çok daha etkileyici konular bulunabilir. \"Öfke\" bir kolaya kaçış. Bu konu zaten yeterince işlenmedi mi?
 
Film güzel başlıyor, heyecanlı bir giriş. Ancak girişten sonra bazı taşlar yerine oturunca, klasik bir filmle karşı karşıya olduğumuz görülüyor. Doğru düzgün detaya bile inilmemiş filmde. Yani bilim-kurgu dizisinin herhangi bir bölümüymüş gibi. Fringe gibi dizilerin tek bir bölümü dahi bu filmden daha etkileyici.
 
\"Kötü\" demek acımasızlık olur ama \"vasat\" bu filmin hakkı. 5/10.

İnsanlar değişmezler, sadece gittikçe kendilerine daha fazla benzemeye çalışırlar.
 
 
Bir seri katil üzerinde çalışan ve onun üzerinde DNA değişikliği yapıp öldürme tutkusunun yerine vicdanı ve iyiliği koymaya çalışan genç genetikçinin işleri bir süre yolunda gider. Fakat zaman geçer ve bu deney geri tepmeye başlar. Denek olarak kullandığı adamdaki değişmelerin yanında Thomas'ın da değişimi başlar. Bu arada aşık olduğu bir de kadın vardır. Thomas bu değişimin üstesinden gelip aşkına kavuşabilecek midir?
Baştan sona akıcılığıyla kendini izlettiren çok güzel bir filmdi.