Kınalı Kuzular: Bir Tutam Saç

Zahit subay olmak üzere harp okulunda okumaktadır. Aynı mahallede oturan Zeynep’e aşıktır. Zeynep’te çocukluk arkadaşı olan Zahit’e aynı duyguları beslemektedir. Fakat Zeynep’in babası kızını zengin akrabalarına vermek ister. Akrabaları olan Paşa, Zeynep’i beğenmiş ve oğluna istemektedir. Baba bu yüzden kızının Zahit’le olan ilgisini kesmesini ister. Zahit’in annesi sayesinde rahatlıkla Zahit’le görüşen Zeynep bu karara isyan eder. Zahit bu sırada teğmen rütbesiyle harp okulunu bitirip göreve başlamıştır. Annesini Zeynep’i istemek üzere gönderir. Baba ret cevabını verir. Bu sırada paşa gücünü kullanıp Zahit’i uzak bir yere sürmek ister. Zahit, komutanı sayesinde gitmekten kurtulur ve yapısı gereği kızıp Zeynep’i kaçırır. İlk gece Zeynep ve Zahit birbirlerine çevrelerinde onları kavuşturmak istemeyenler ne yaparsa yapsın birbirleri için yaşayacakları sözünü verir. Baba Zahit’i şikayet eder fakat kızı isteyerek kaçmıştır ve damadı Zahit askerdir. Bu yüzden fazla uğraşamaz. Çevresi bu evliliği onaylaması gerektiğini söyler. Baba onları rahat bırakır ama kızını affetmez. Zeynep ise bir süre sonra Zahit’in evine taşınır ve kayınvalidesiyle yaşamaya başlar. Annesi kızını rahatça görmektedir ama baba onunla konuşmaz. Paşa ise yeğenini reddettiği için Zeynep’e kırgın, Zahit’e ise kızgındır. Zeynep ve Zahit’in Nadide adını verdikleri bir kızları olur. Çocuk sevinci Zahit’i ve Zeynep’in birbirlerine olan bağlılığını perçinler. Bu sırada savaş çıkar. Zahit Çanakkale’ye görevli olarak gider. Baba ise Zeynep’e, Zahit ölürse kendisinin haklı olacağını bildirir. Zahit cephede kahramanca çarpışır. Üsteğmen olur. Askerleriyle birlikte düşman siperine baskın yaptığı bir gece şehit olur. Üzerinden sadece kızı Nadide’nin kurdeleye bağlı bir tutam saçı ve karısının fotoğrafı çıkar. Zeynep ise Zahit’in en son mektubunda vasiyet olarak istediklerini yapar. Eşyalarını satar, borçlarını öder. Evine dönerken mahallede babasıyla, paşa’yı görür. İkisi de sessizdir. Zeynep’in ne yapacağını beklerler. Zeynep kucağında kızıyla birlikte vakur bir ifadeyle yanlarından geçerken onlara Zahit’le evlenerek en doğru kararı verdiğini çünkü bir kahramanla evlendiği için mutlu olduğunu söyler. Kızı artık onun için Zahit’ten kalan tek hatıradır. Paşa ve babası üzgündür. Artık kızgınlığın ve pişmanlığın bir faydası yoktur. Mahalleli Zeynep’le birlikte eve gelip mevlit’e katılır. Baba da gelip ağlayan Zeynep’e sarılıp pişmanlığını belli eder.