Güney

Ben müziksiz, sazsız, sözsüz yapılan direnişe direniş demem misali bol bol doya doya ‘Tango ve Kavgam’ temalı bir film izledik. Şiir naifliğinde bir film olmuş. Sanatsal deyip kestirip atmak istemem, poetic ve epic bir yapısı vardı filmin. Sadece politik bir tema üzerine değil aynı zamanda kadın erkek üzerine güzel bir okuma olmuş bu film. Ben kitapların yakılması sahnelerine dayanamam. Herhalde dünyada birçok topluluğun ortak bir tarihidir bu, kitapları yok ederek fikirleri ve akımları durdurup yok edebileceğini düşünmek. Burda da kitapların sınıflandırıldığı ve farklı, düşünmeye teşvik eden kitapların olumsuz bir şekilde yaftalanıp atıldığı bir sahne vardı.

-Kitaplar ve fikirler yıkıcı.

Aslında ben senaryosuna ve repliklerine de bayıldım. Ara ara durdurup yazmak istedim çoğu şeyi. Yakalayabildiklerimden bazılarını da burda paylaşmak istedim.

-Güneyin ne olduğunu bilmiyorsanız Kuzeylisinizdir.

-Sen yanımda götüreceğim en güzel anımsın.

-Unutmak istiyorum, her şeyi bilerek yaşayamazsın.

- Özgür olduğumu düşünürdüm. Ama tüm sevdiklerimden ayrılıyorum. Sen hapisteyken bile her şeyi elinde tutmakta özgürsün.

En başta söylemem gerekeni en sonda söyleyeyim. Astor Piazzola’nın müziklerinin hayranıyım. Hele Por Una Capeza yorumunu Carlos Gardel’den daha çok seviyorum. Benim için güzel ve keyifli bir filmdi, iyi seyirler dilerim.